Վերստին կարդում եմ Հայաստանի քննչական կոմիտեի (ՔԿ) ս. թ. հունիսի 25- ի հաղորդագրությունը, որը սկսվում է այս տողերով. «Վ․Գ․-ն իր կողմից նախաձեռնված և ղեկավարվող «Սրբազան պայքար» անվանումով շարժումն իրականացնելու մի քանի ամիսների ընթացքում չկարողանալով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ թույլատրված եղանակներով իրագործել իր կողմից շարժման առջև դրված՝ Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը ստանձնելու նպատակը, 2024 թվականի նոյեմբեր ամսից սկսած նպատակադրվել է այն իրագործել ՀՀ Սահմանադրությամբ չթույլատրված եղանակով…»...

Երևանյան հին, բարի արտահայտությամբ՝ Իլհամ Ալիևը «ֆազերը գցել է»։ Բաքուն միաժամանակ թշնամական գործողություններ է սկսել թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ Իրանի դեմ՝ առայժմ հիմնականում դիվանագիտական և քարոզչական դաշտերում։ Այսօր չեղարկվել են Ադրբեջանում ռուսական ձեռնարկությունների կողմից նախատեսված մշակութային միջոցառումները՝ համերգներ, փառատոներ, ներկայացումներ և ցուցահանդեսներ։ Չեղարկվել է նաև ՌԴ փոխվարչապետի այցը Բաքու...

Իրանական ԻՀՊԿ-ի հետ կապվող ալիքները հրապարակել են տեսանյութ (հղումը՝ Հ.Գ.-ում), որտեղ նշված են երկրները, որոնք Իսրայելի համար հանդիսանում են հենակետեր, և այդ տարածքներից հարվածներ են հասցվել Իրանի տարբեր շրջաններին...

Պրոքսի կամ միջնորդավորված պատերազմներում և, ընդհանրապես, բոլոր տեսակի պատերազմներում ու, մասնավորապես, Իրանի ու Իսրայելի միջև կարճատև պատերազմից հետո, քննարկման առարկա է դարձել այն հարցը, թե ո՞վ է հաղթողը, և ո՞վ է պարտվողը...

2026-ի հունիսին ՀՀ հերթական խորհրդարանական ընտրություններն են: Այսինքն, մեր հասարակությունը արդեն գտնվում է նախընտրական տարվա մեջ: Ինչ է ենթադրում նախընտրական տարվա տրամաբանությունը...

Թեպետ Շիրակի թեմի առաջնորդն այս պահին մտադիր չէ առաջադրվել վարչապետի պաշտոնում, սակայն գործընթացները նոր թափ են հավաքում և, միգուցե, առաջիկա օրերին մտափոխվի` հիմքում ունենալով մեծ թվով պատգամավորների պատրաստակամությունն ու հասարակական պահանջը...

Իրավիճակն ունի քաղաքական ընդամենը մեկ ճիշտ հանգուցալուծում. ա) խորհրդարանական ընդդիմությունը շատ արագ միավորվում է, 34 ստորագրությամբ ազդարարում է Նիկոլին անվստահություն հայտնելու գործընթացի հաջորդ փուլը...

Վերջին ժամանակներս գործող կառավարիչները շատ են խոսում Հայաստանի անկախության մասին։ Այն թերևս ամենամեծ ստերից է, որ երբևէ խոսվում է Հայաստանի քաղաքական կյանքում...

Հայաստանի քննչական կոմիտեն (ՔԿ), ինչպես և Նիկոլի իշխանության ընթացքում Հայաստանի մյուս իրավապահ մարմինները, ինչպես արդեն նշել ենք, գրեթե ամբողջությամբ զուրկ են հանրային վստահությունից, հետևաբար ի՞նչ խոսք կարող է լինել ընդդիմության, ընդդիմադիր գործիչների վերաբերյալ նրանց հրապարակած հաղորդագրություններին հավատալու մասին…

Ժողովուրդն իրոք հոգնել է այս անադեկվատ վիճակից, ցայտող լկտիությունից, ղժղժոցից, բոլորն ուզում են հանգիստ ապրել, ուզում են անվտանգ լինել, կանխատեսելի ապագա են ուզում...